شـــهــــــر شـــلـــــوغ

          محسن 
            بازدید : 11
          پنجشنبه 08 اسفند 1392
           نظرات (2)
        

پــشــت ایـלּ شــهــرشــلـــوغ
پــشــت ایـלּ راســت و כروغ
یــہ شـهــرے نــشــســتــہ بـوכ
ڪــنـارش یـــہ כریــاچـــہ
توخــونـــہ هــا گـل و بـاغـچــہ
پـر بـوכ ار مــهــر و صــفــا
شــهــرـہ כاشـــت رنگ פֿــــכا
مـــرכمـــاش بـہ ؋ــڪــر هـــҐ
כلاشـــوלּ شــاכ، بכوלּ غـــҐ
نــاگـهـاלּ ابرے اومــכ
هــمـــــہ جاش ωـــیاـہ و بכ

روی اون شهره بارید

عشق از اون دلا پرید

حالا دیگه شهر ما

شده از خدا جدا

همه با هم دشمنند

پنبهء هم می زنند

الهی که باز خدا

نظری کنه به ما

بفرسته او آن آخرین

منجی اهل زمین

ارسال نظر برای این مطلب

	این نظر توسط مانیا در تاریخ 1392/12/09 و 15:42 دقیقه ارسال شده است

			درست وســـــط پیشــــانـــی ات می شـــود قبلـــــه گــاه لبـهــای مــــــن بـــــــوسه هــایـــــم را همان جــا حوالـــــه می کنـــــم .

	این نظر توسط شیرین در تاریخ 1392/12/08 و 16:38 دقیقه ارسال شده است

			בوســت בاشتــטּ یعنــــے: اونے ڪہ اگہ صــــــב בفعہ هم ناراحتــــش ڪنے . . . هر بــار میـــــــگہ این בفــعہ آפֿــــــریہ ڪہ مے بـפֿـشــــــمت . . . و بــازم با اפֿــــــم میــاב توے بغــــــلت . . .